پیش از معرفی کتاب:
بدون هیچ مقدمه خاصی یکراست میرم سراغ معرفی یکی از بهترین آثار یا به تعبیری شاهکاری از کریستین بوبن این نویسنده توانای فرانسوی، فراتر از بودن.
و اما کتاب:
نام کتاب: فراتر از بودن ( La Plus Que Vive).
اثر: کریستین بوبن.
مترجم: سید حبیب گوهری راد.
ناشر: مجموعه انتشاراتی رادمهر.
قیمت: 15000 ریال.
گزیدهای از متن کتاب:
برای آنکه بتوان کمی، حتی شده کمی زندگی کرد، باید دو بار متولد شویم: ابتدا تولد جسممان است و سپس تولد روحمان. هر دو تولد مانند کنده شدن میمانند. تولد اول بدن را به این دنیا میکشاند و تولد دوم، روح را به آسمان پرواز میدهد. (ص 11).
…
من دریافتم همانگونه که نباید در مورد زندگی به کسی گوش کرد، در مورد مرگ نیز نباید به هیچکس گوش سپرد. در مود مرگ باید، مانند عشق سخن گفت. با صدایی آرام و عاشق. تنها باید کلمههایی ساده به کار برد. کلمههایی که مناسب یکتایی و یگانگی این مرگ باشد، واژههایی ساده که با ملایمت این عشق، تناسب داشته باشد… (ص 23).
…
ما زندهها در مقابل مبحث مرگ، شاگردان خیلی بدی هستیم. روزها، هفتهها و ماهها میگذرد و آن درس هنوز بر روی تخته سیاه باقی است. (ص 32).
…
ما نمیتوانیم کسی را دوست بداریم، بیاین که بیاختیار بخواهیم او را در قلب خود جای دهیم، حال آن که بودن، یعنی هدیه دادن قلبمان به آنها که دوستشان داریم، بی آن که آنها را به سوی خود فرا خوانیم: پس چگونه میتوان قلبی را تا ابد هدیه کرد؟(ص 44).
…
به نظر من ما انسانها بر روی کرهی زمین زندگی نميکنیم، بلکه سرزمین واقعی ما، قلب کسانی است که به آنها علاقه داریم. (ص 55).
…
من به این دعای قدیمی علاقهمندم، چرا که در این دعا، زمان فقط از همین دو لحظه تشکیل شده است: لحظهی حال و لحظهی مرگ، و گذشته اهمیتی ندارد… فقط زمان حال وجود دارد، تا زمانی که با لحظهی مرگ، برخورد کند. و هنوز بهترین روش بای بهرهمندی از این روش، عشق است… ( ص 69).
…
آدمی وقتی در دورن چیزی قرار دارد نمیتواند آن را ببیند، پس در این زندگی فقط باید از بیرون نگاه کرد، یعنی همیشه باید در حاشیه بود، اصلاً هیچکس نمیتواند به طور کامل درون زندگی باشد. در درون ما، همیشه کسی هست که نیست، کسی که نگاه میکند و بیصدا میماند و به ندرت برایش واقعهای اتفاق میافتد. (ص 74).
…
در این زندگی هیچچیز بیهوده آفریده نشده، هیچ چیز این زندگی متعلق به ما نیست، این زندگی به ما بخشیده شده و به همراه آن خیلی چیزهای دیگر، خیلی بیش از آنچه روز مرگمان از دست میدهیم… (ص 75).