دقیقاً خاطرم نیست سال پیش بود یا سال قبل‌ترش، حد فاصل همین روزهای ولنتاین و سپندارمذگان بودیم و همچنان تب کِش و قُوس بر سر اینکه ایرانی‌ها باید کدام روز را بعنوان روز عشق و دوستی گرامی بدارند، میان طرفداران هر دو نظریه حسابی داغ بود.
از یکطرف طرفداران روز ولنتاین معتقد بودند روز 14 فوریه مصادف با 25 (یا 26) بهمن‌ماه، ایرانی‌ها نیز باید همراه با سایر شهروندان جامعه جهانی این روز را گرامی بدارند، از طرف دیگر علاقه‌مندان به بزرگداشت آئین‌های ملی ایران‌زمین به استناد اینکه در فرهنگ خودمان جشن سپندارمذگان (اسپندارمذگان) که مصادف با 5 اسفندماه هست، و روز پاسداشت زن، زمین و روز مهرورزی به مظاهر مهر و فروتنی هست؛ و ریشه‌ای دیرین در فرهنگ این آب و خاک دارد را باید پاسداشت.
در این مورد، خودم همیشه فکر می کردم این که دعوا کردن ندارد هر دو روز را گرامی می‌داریم، کسی از شاد بودن در این کشور غم‌زده که سالی 12 ماه‌ش مجلس ختم یکی‌ست بدش نمی‌آید… تا اینکه توی وبگردی‌هایم چشم‌م افتاد به طرح یکی از بچه‌های بلاگر که با استفاده از خلاقیتش و بهره‌گیری از اصل تساهل و تسامح ( که آن روزها در ادبیات سیاسی جامعه باب روز بود) بخوبی این مشکل را حل کرده بود. به این شرح که حدفاصل این دو مناسبت که بهانه‌ش عشق و دوستی و محبت کردن به یکدیگر هست را دهه عشق نامگذاری کنیم، تا هم فرصتی به این جامعه غم‌زده برای شادی بیشتر داده شود و هم اختلاف رأی دو طرف ماجرا ختم بخیر و دوستی شود، بنظرم طرح خیلی خوبی بود و هست.
پی‌نوشت 1: توی متن اشاره‌ای به این مجالس ختم و اینها شد، یاد این مجلس بزرگداشت شهید مغنیه افتادم که چند وقت پیش در سمیای ج.ا هی برایش چپ و راست تبلیغ می‌شد. خیلی نوبرانه‌ست، ج.ا پیرو سیاست‌هایش خلاقیت بخرج داده از شهدای وطنی گذشته و به برادران ارزشی کشورهای دوست و برادرش هم می‌پردازد. امیدوارم اینقدر که ج.ا برای مغنیه و مغنیه‌ها سینه چاک می‌دهد و پول بیت‌المال‌مان را خرج بزرگداشت‌شان می‌کند، همانقدر هم هموطنان‌ش به فکرش باشند که بعید می‌دانم چنین باشد. ناراحتی‌م بخاطر این همه بزرگانی‌ست که در کنج عزلت و سکوت خبری یک عمر به این میهن و مردمانش خدمت کردند و می‌کنند و دریغ از سر سوزنی توجه، هر چند باورم این است که بزرگی این انسان‌ها (هموطن و غیر هم ندارد) در همین مسلک درویشی‌شان هست که برای نام و نان نیست، همه از روی عشق‌ست و عشق…
پی‌نوشت 2: نکته بعد هم در مورد طرح خلاقانه این دوست بلاگر بود که هر چه گشتم تصویرش را نیافتم، اگر پیدا کردم می‌گذارم همین‌جا.
ParaDox 