یاشاسین آقا کریم

پرسپولیس 2 – 1 استقلال

فقط محض کُری و برای کمی هوای تازه…

در روزی که می‌تونست نتیجه دربی 68 باز هم با یک تساوی دیگه به پایان برسه، و دوباره اتحاد قرمز و آبی روی سکوها بر علیه فوتبال سیاسی و تبانی شکل بگیره… شلیک خاطره‌انگیز کریم باقری مانع رقم خوردن سناریویی تکراری این سال‌های اخیر دربی شد…

تو فوتبال از ستاره‌ها توقع این هست که در لحظات حساس به تیمشون کمک کنند و سرنوشت بازی رو رقم بزنند و کریم باقری که در طول جریان بازی یک بازی کاملاً معمولی رو به نمایش گذاشته بود، اما در حساس‌ترین لحظه بازی شخصیت کاریزماتیک یک کاپیتان مقتدر رو در صحنه درگیری حقیقی و شیث رضایی که می‌تونست بدلیل غیرحرفه‌ای گری و خودخواهی دو بازیکن جوان تبدیل به یک تراژدی تلخ برای پرسپولیس بشه، با حضور به موقع در صحنه و آرامش دادن به تیم، باعث شد تا یک حرکت منفی رو تبدیل به یک انرژی مثبت در تیم پرسپولیس بکنه… و در نهایت اون شوت سهمگین به طاق دروزاه استقلال و وحید طالب‌لو… دراماتیک‌ترین لحظه بازی رقم زد و سبب شد تا یک نوستالوژی ماندگار از کریم باقری این بازیکن بزرگ فوتبال ایران در آخرین لحظات فوتبالی زندگیش در ذهن همه هواداران فوتبال ایران به یادگار بمونه….

…

در مورد بازی هم که بنظرم معمولی بود ولی از دربی‌های قبلی یکم هیجان بیشتری داشت اون هم فقط بخاطر تلاش بیشتر بازیکن‌ها برای کسب پیروزی بود تا اَنگ تبانی بهشون نخوره، وگرنه کیفیت فنی دربی همچنان از سطح متوسط بازی‌های لیگ هم پائین‌تر بود!

نکته دیگر بازی هم قضاوت خوب و مسلط نوید مظفر‌زاده بود، که شاید در برخی صحنه‌ها تشخیص خوبی نداشت اما تصمیمات‌ش روی جریان بازی و لحظات حساس اون اثرگذار نبود، که باید به این داور جوان ایرانی تبریک گفت.

پی‌نوشت: این بازی هم تموم شد و حالا باید به فکر مسائل مهم‌تری بود، به فکر ساختن یک ایران آزاد…