ناصریا

چه بی‌چراغ و به ناروا

راه بر عبور علاقه می‌بندند

بگو…

بگو به باد که ما

با آفتاب زاده شدیم

و

با آفتاب طلوع خواهیم کرد…

هنرمند نمی‌میرد، خودش را به مردن می‌زند…

با اینکه می دانم خودت را به مردن زده‌ای اما تحمل این سه سال نبودنت خیلی سخت بود ناصرجان… تنها امید به زنده بودن نام و یادت هست که تحمل ندیدنت را امکا‌ن‌پذیر می‌کند ولی دلتنگی‌مان همچنان پا برجاست… روحت شاد.